Deizm Kabul Edilen Konular

Deizm kabul edilen konular, monoteist bir din olarak Tanrı’ya inanmayı ama bu Tanrı’nın insanların yaşamlarına müdahale etmediğini ve evrenin düzenini belirlemediğini savunan bir felsefi görüştür. Deistler, Tanrı’nın evreni yaratıp sonra onu yönetmeyi bıraktığına inanırlar ve evrenin düzeninin doğal yasalar tarafından belirlendiğine inanırlar. Deizm, 17. ve 18. yüzyılların Avrupa felsefesinde yaygın bir görüş olmuştur ve bazı önemli filozoflar ve düşünürler, deizm görüşünü benimsemişlerdir. Deizm, ateizm ile karıştırılmasına rağmen, iki farklı şeydir. Ateizm, Tanrı’nın varlığına inanmayı reddederken, deizm, Tanrı’nın var olduğuna inanır ancak Tanrı’nın insanların yaşamlarına müdahale etmediğine inanır.

Deizm, genellikle “Tanrı” olarak adlandırılan tek bir, üstün tanrı veya yaratıcının varlığını varsayan bir inanç sistemidir. Bu inanç, genellikle bu tanrıya tapınmayı ve onun gücü ve yetkisiyle ilgili inanç içerir.

Deizmle ilgili olarak genellikle şu gibi inançlar ve ilkeler kabul edilir:

1. Tek bir, üstün tanrı veya yaratıcının varlığı.
2. Bu tanrının evrenin yaratılışından sorumlu olduğu inancı, ancak dünya çalışmalarının gündelik işleyişine aktif olarak katılmadığı inancı.
3. Evrenin, sebep ve gözlem yoluyla anlaşılıp keşfedilebilecek doğal kanunların çalıştığı inancı.
4. İnsanların kendi kendine sebep ve düşünme yeteneğine sahip olduğu ve bu yeteneği kullanarak ahlaki ve dürüst yaşamlar sürdürme sorumluluğu olduğu inancı.
5. Ahlak ve ahlaki değerlerin önemine ve tüm insanlar için geçerli olan evrensel ahlaki gerçeklerin varlığına inanç.
6. Ölümden sonraki bir hayatın varlığına olan inanç ve bireylerin bu hayatta yaptıklarına göre yargılanıp ödüllendirilecekleri veya cezalandırılacakları fikri.
7. İnsan aklının gücüne ve dünyayı anlamak ve kararlar almak için aklı kullanmanın önemine olan inanç.
8. Dua ve meditasyon yoluyla Tanrı ile kişisel bir ilişki kurmanın mümkün olduğu inancı.
9. Dini metinlerin ve geleneklerin harfi harfine yorumlanması ve göründüğü gibi alınması gerektiği inancı.
10. Dini inanç ile bilimsel anlayışın uyumlu olduğu ve bir arada var olabileceği inancı.